Beste sympathisant,
Zoals aangegeven was er afgelopen donderdag 18 april jl. een raadsvergadering.
Het achtste agendapunt van de vergadering behandelde de motie ingediend door Rob Bource van SGP, waarin expliciet werd opgeroepen tot gezond verstand en het beëindigen van het circus om een speelbos te realiseren op de locatie Sijsjesberg.
Er waren onduidelijkheden in het vorige proces van het beantwoorden van vragen van Bource, daarom een nieuwe poging. De laatste keer stemden slechts 14 raadsleden vóór het speelbos, terwijl er in totaal 27 zetels zijn, wat aangeeft dat de meerderheid maar nipt was.
Bource was eerder voorstander van het speelbos op de locatie Sijsjesberg, maar net als een aantal andere raadsleden is hij tot een ander inzicht gekomen.
Bource stelde de vragen.
Wethouder Boom (VVD) viel Bource persoonlijk aan en gaf hem nauwelijks ruimte, waarbij hij de discussie als een herhaling van zetten beschouwde.
Wethouder Boom:
“Wij komen hier niet zomaar terug op besluiten,” sprak hij algemeen tot de raadsleden. Het klonk zeer intimiderend. Het lijkt er dus op dat gemeenteraadsleden niet gemakkelijk kunnen terugkomen op eerder genomen besluiten.
Wanneer blijkt dat een proces niet goed is verlopen, getuigt het juist van kwaliteit om na zorgvuldige overweging tot een ander besluit te komen.
Onze wethouder Boom is vooringenomen, terwijl hij zichzelf telkens op de borst slaat met het argument dat hij slechts een “wethouder” is – iemand die de wet moet uitvoeren en opdrachten moet volgen vanuit de raad. In dit geval lijkt hij echter anders te denken en geeft hij (sommige) raadsleden weinig ruimte.
Het vaak gehoorde argument van de raadsleden die vóór een speelbos stemmen, namelijk dat het hoog tijd is dat de kinderen van Huizen kunnen spelen, is volledig misplaatst. Natuurlijk is het belangrijk dat kinderen kunnen spelen, maar niet op deze locatie. En het negeren van alle argumenten, onderzoeken en zelfs de uitspraak van de rechtbank getuigt eerder van tunnelvisie dan van een brede kijk op de situatie als geheel. Bovendien lijkt het erop dat er weinig aandacht wordt besteed aan de gemeenschap of de besteding van de middelen.
Wethouder Boom schilderde de bezwaarmakers af als buurtbewoners met diepe zakken die blijven doorgaan, een stereotypering dus. Dit illustreert hoe het benadrukken van een gemeenschappelijke vijand het groepsgevoel kan versterken.
Ook het argument dat: “als wij (de gemeenteraad) telkens ons hoofd moeten laten hangen voor een groep boze buurtbewoners dan krijgen we in Huizen niet veel meer gedaan.” getuigt van bezig zijn met ons, de buurtbewoners, in plaats van met de zaak.
De buurtbewoners worden weggezet als een stelletje vervelende mensen die alleen bezig zijn een speelbos uit hun wijk te houden.
Hoe kan je nu tegen een speelbos zijn? Inderdaad. Het zal dus waarschijnlijk dieper en complexer zijn dan men denkt.
De rechter heeft met de eerdere besluitvorming de vloer aangeveegd en ons 100% gelijk gegeven.
Nu is door de gemeente nieuw budget vrijgemaakt voor juristen, weer een onderzoek en worden de kanonnen naar buiten gerold. Aanvallen! Het lijkt wel of ze er zin in hebben. Ongelofelijk.
Wij zijn niet vervelend; we zijn open-minded en empathisch. Het is de gemeente, vertegenwoordigd door de wethouders, die blijft doordrammen en de feiten verdoezelt. Eerst Marlous Verbeek die verkondigde: “het speelbos komt er, wat denken die buurtbewoners wel met hun ‘not in my own backyard’ praktijken!” En nu Boom. De wethouder ziet rood voor de ogen en gaat er volledig voor.
De buurtbewoners hebben geen diepe zakken maar zijn gelukkig niet achterlijk en kunnen goed voor hun belangen opkomen.
We gaan het zien….. helaas.
Wat een energie en geld dit kost.
Met vriendelijke groeten,
namens de stichting
Hans van der Eijk
Voorzitter
